به گزارش دنیای لوازم خانگی، زنان روستایی از دیر باز با استفاده از دانه درخت مهلو بافی هنری ۳ هزار ساله در استان زینتی و وحشی به نام آلبالوی تلخ رشته ای از صنایع دستی راه انداخته اند که به مهلو بافی شهرت دارد.

بنا به این گزارش آنان میوهای این درخت را خشک کرده سپس پودر و خمیر آن را با رنگهای طبیعی آغشته و به قطعات کوچک با اشکال مختلف تبدیل می کنند و از آنها زیور آلاتی مانند گردنبند و مچ بند می سازند.

از آن جا که مردم استان بر این باورند که مهلو خوش یمن بوده و خیر و برکت به همراه دارد، این محصولات به عنوان بخشی از جهیزیه به عروس خانم ها هدیه داده می شود.

استفاده از این زیور آلات سنتی گرچه با ورود زیورآلات صنعتی و ادکلنهای شیمیایی کمتر شده اما همچنان بانوان استان بر اساس رسم قدیمی از آن در عروسی ها استفاده می کنند.

همچنین روستائیان برای دورکردن حشرات موذی از عصاره و پودر مهلو استفاده می کنند به این صورت که پودر آن در محیط خانه پاشیده می شود تا مانع ورود حشرات و خزندگان خطرناک مثل مار، موش و عقرب شود و گاهی هم از پودر مهلو برای درمان نیش عقرب و مار گزیدگی استفاده می شود.

آلبالوی تلخ یا مهلو یکی از درختان زینتی، اما مثمر جنگل‌های استان است که به صورت پراکنده در بخش‌هایی از جنگل‌های زاگرس وجود دارد.

از این گونه جنگلی سالانه ۷۰۰ تن محصول به ارزش ۳۵ میلیارد ریال تولید می‌ شود که کمتر از ۲۰ درصد آن به صورت سنتی برداشت می‌شود و بخشی از محصول برداشت شده از طریق واسطه‌ها به کشور آلمان صادر می‌شود.

از عصاره این میوه در تولید دارو‌های مسکن، مواد آرایشی، عطریات و انواع خوشبو کننده استفاده می‌شود.

الهی کارشناس و پژوهشگر هم استانی گفت: میوه آلبالوی تلخ خوراکی است و مصرف آن برای تقویت و پاکسازی کبد، کلیه و برداشتن لک‌های پوستی موثر است.

گفته شده این هنر سه هزار ساله از دوره ساسانیان در استان رایج است.

صداوسیما