جاروبرقی یک وسیله برای نظافت گرد و خاک کف پوش ها است و علاوه بر کف پوش ها هر سطحی و ماده ای را در هر ارتفاعی مانند پرده و رومبلی تمیز می کند.
به گزارش دنیای لوازم خانگی، سرو صدای زیاد، بازده کم و قابلیت نظافت کمتر از مشکلات رایج جاروبرقی ها در گذشته بود.
نخستین جاروبرقی توسط دانیل هس در سال ۱۸۶۰ اختراع شد. این دستگاه دارای قلم مو و کوپلینگ چرخشی (وسیله ای برای محور کردن موتور و شفت پمپ) بود. نسل بعدی جاروبرقی ها در سال ۱۸۶۹ توسط فردی به نام ایو واگن ابداع شد و داری موتور فن دستی بود.
جاروبرقی های تولید شده درسال ۱۸۹۸، هوا را به داخل خود می کشید و سپس تلمبار کرده و در نهایت منفجر می شد. این سری از جاروبرقی ها از حجم بزرگی و موتوربنزینی بر خورداربود.
یک فرد انگلیسی در دهه ۹۰ میلادی موفق به ساخت جاروبرقی هایی شبیه به نسخه های امروزی شد. جاروبرقی های مذکور مجهز به موتور احتراق داخلی بود و هوا را از طریق یک فیلترپارچه از بین می برد که در نتیجه ازتلمبار شدن هوا جلوگیری می کرد. بدنه این دستگاه بسیار بزرگ بود و به هیمن دلیل تنها لوله های جاروبرقی را به داخل خانه می بردند.
نخستین جاروبرقی قابل حمل مجهز به موتور توسط یک سرایدار اختراع شد. اوجو در سال ۱۹۰۷ موفق به ثبت اختراع خود شد و اما به دلیل نداشتن شرایط مالی مناسب مجبور به فروش اختراع خود در سال ۱۹۰۸ شد.
ویلیام هنری هوور با خرید جاروبرقی قابل حمل اوجو خط تولید خود را راه اندازی کرد. این جاروبرقی ها دارای یک برس چرخشی، فن الکتریکی، یک جعبه و کیسه برای گرد و غبار بود.
جارو برقی ها از گذشته تابه امروز تغییرات زیادی را پشت سرگذاشته و امروزه شاهدعرضه نسخه های پیشرفته وهوشمند آن ها به بازار هستیم.
